De carnaval valt dit jaar precies op Valentijnsdag, half februari, tijd zat, denken wij! Rustig aan beginnen we met het verzamelen van de ideeën, echter tegen december is er nog niks concreets. Het animo is tot het dieptepunt gedaald en er lijkt vrij weinig interesse om te bouwen.
Geheel tegen onze principes in kijken we op marktplaats of we niet een keer iets kunnen kopen. Kijkende naar andere verenigingen kan ook dit toch succesvol en leuk zijn.
Stefan heeft iets vonden in het oosten van het land! Een paar onderdelen van een bloemencorso, bloemen eraf, stof erop en klaar! Zo werd gezegd!
In werkelijkheid ging het anders. De bloemen gingen er niet makkelijk vanaf. Papier-maché trokken we ermee af en alles moest opnieuw. Ook de kwaliteit van de onderdelen waren dramatisch, alles zat met plakband vast of zeer zwak gelast. Duidelijk niet de manier waarop wij zelf een carnavalswagen bouwen. Echter met veel inspanning, lukte het ons om alles op tijd te herstellen en te voorzien van een laag papier-maché.
Ook dit jaar stond Wilma Fransen weer paraat om ons te helpen met het stof en de afwerking! De vele uurtjes achter de naaimachine hadden zo zijn effect. De wagen begon kleur en vorm te krijgen. Het resultaat mocht er zijn, een wagen waar we, gezien de beperkte tijdsinvestering, toch best trots op zijn!