Het is Groesbeekse kermis geweest en we maken plannen voor de komende carnaval. Er is weer leven bij fam. Langeveldt en C.V. En Moi Iets is er weer klaar voor. Nog enkele maanden dan staan wij daar weer boven aan het “kruus” met voor het eerst in ons bestaan een wagen, maar voordat het weer zover is zullen we eerst flink de handen uit de mouwen moeten steken om een fatsoenlijke wagen te bouwen. We zullen dit jaar uit een ander vaatje moeten tappen.

………..

Na enkele “goede” vergaderingen (bij Matus de Muus en Meppie) is het op 01-09-2001 eindelijk weer zover. Onze eerste klus in het nog prille seizoen is het schoonmaken van onze bouwschuur. Deze schuur is van een groter formaat dan het jaar ervoor en dqt betekend nog meer schoonmaak werkzaamheden. Op deze eerste dag is de vaste harde kern weer aanwezig en vol goede moed beginnen ze met het schoonmaken. Omdat er bij de fam. Langeveldt meer ijzer ligt dan er bij “Flip” ooit heeft gelegen is dit meteen een zwaar klusje waarbij de hulp van (bréje) Stefan on-ontbeerlijk is. Nadat de schuur redelijk was opgeruimd konden we beginnen met het “isoleren” van de schuur. Vele meters plasic wordt her en der vandaan getoverd om de hele schuur te bedekken. Het is de bedoeling dat de schuur waterdicht wordt maar Maarten (Sokkie) komt met zeilen aan waar zelf Sugar Lee Hooper door heen kan lopen. Nu we toch eenmaal alles geïsoleerd hebben, is meteen het volgende probleem aan de orde; hoe krijgen we de wagen van maarliefst 12 meter de schuur in (en straks ook weer uit). Naar vele pogingen (uiteindelijk de achtenveertigste keer) reed Thé de wagen netjes naar binnen, op een manier waarmee iedereen tevreden was.

………..

Het bouwen

De lege platte wagen gaf een trieste aanblik; konden we hier wel iets “moois” van maken. Het begon allemaal met het plaatsen van vier palen, die door Daan en Stefan vakkundig inelkaar gesweist waren. Dit moest wel goed gebeuren aangezien het feit de complete constructie op deze vier palen rustte. Vervolgens moest er ook voor hout gezorgd worden en dat gebeurde door Mattus en Bert via lichtelijk illegale wegen. De eerste collectieve bouwdag bestond voornamelijk uit het demonteren van pallets, zodat we goed bouwmateriaal overhielden. Vervolgens kon er begonnen worden met het frame van het kasteel. Toen dit eenmaal stond konden de platen er tegenaan gemonteerd worden; het begon toen zowaar al ergens op te lijken. Nu kon het plafond tevens vloer er in gemaakt worden, dit bleek een mooi klusje voor het magische duo Mattus en Krebbers. Toen het plafond/vloer er eenmaal inzat was dit een stevige ondergrond (bovengrond) voor hyperactieve carnavallisten. Langzamerhand werd er ook al begonnen aan het hobbelpaard. Allereerst werd er een stevig stalen frame voor gemaakt, waar later de houten balken en platen tegenaan gemaakt konden worden. Ook werd de hoofd van het paard door enkele “dierenvrienden” gemaakt. Aan het kasteel werd ondertussen ook doorgewerkt. Er moest immers nog een hele “bovenverdieping” op, compleet met torentjes en al. Er was echter gedurende de complete bouwperiode één groot probleem: als we de wagen helemaal op zouden bouwen konden we niet meer naar buiten omdat de wagen dan veel te hoog zou zijn. Dit hield dus in dat we een heel bouwpakket moesten maken, dat we de laatste dagen nog inelkaar moesten zetten. Ons kasteel had verder nog een compleet werkende ophaalbrug (al liet die ons tijdens de optocht in de steek) die door Mark en Daan met behulp van een frame op vakkundige doch tijdbesparende wijze in elkaar was gezet. Toen de ruwbouw eenmaal klaar was, kon er begonnen worden met het schilderen van kasteel, paard en ophaalbrug. Dit bleek door comunicatieve stoornissen een hels karwei (voor vragen; Rob vd Brink en Sokkie). Als je werkt met drie verschillende kleuren grijs kan dit nog al eens problemen opleveren. Het schilderen van het paard ging iets beter al leek het aanvankelijk meer op een ezel. Langzamerhand kwam de carnaval in zicht en bleek dat er nog (te) veel te doen hadden. Zo kwamen we er achter dat afwerking toch meer tijd in beslag nam dan we van te voren ingecalculeerd hadden. Aan de tractor moest gelukkig niet veel gebeuren, omdat we gebruik konden maken van de Krebbers spiksplinter nieuwe New Holland (115 PK, maar berg op trekt ie niet). Het enige wat aan de tractor moest gebeuren was het monteren van het, door Stefan en Willem gemaakte, voorbord met ons logo. De vrijdag voor de carnaval moest ons IKEA-bouwpakket nog inelkaar gezet worden. Allereerst moest de wagen heel vailig naar buiten worden gereden, dat bleek een mooi klusje voor Daan. Eenmaal buiten konden we beginnen met het in elkaar zetten van de wagen en dit ging wonder-boven-wonder geweldig! Zaterdags liepen we door het slechte weer enige vertraging op (sorry Johan vK) waardoor we in de loods van v.Kesteren nog door moesten gaan met het aankleden van onze Ridder Thé. Ook zondag morgen moesten we vroeg uit de veren om nog de laatste handelingen aan de wagen te verrichten. De afspraak was: 10.00 uur aanwezig en rond een uur of 13.00 kwam Dhr. Fransen nog eens aankakken, zonder hét gedaan te hebben (dit was volgens ons zijn enige goede excuus geweest). De wagen was klaar en zag er naar ons idee schitterend uit. De vele tijd die we er ingestoken hadden, bleek niet voor niets te zjn geweest. Wij waren klaar voor de optocht van het Keulen van Gelderland.

………..

De Optochten

Optocht 1: Het Keulen van Gelderland.

Traditiegetrouw is de eerste optocht waarin wij meelopen de zondag van Groesbeek, dit onder andere omdat we de dag voor de optocht de wagen meestal nog niet klaar hebben. Daar waar we vorig jaar met startnummer 112 helemaal achteraan stonden, stonden we dit jaar met nummer 13 helemaal vooraan. Uiteraard weer een schitterend startnummer wat voor de meeste mensen een “ongeluksnummer” is. Gelukkig bleek dat voor ons wel mee te vallen. Om 13.30 uur begon de optocht te trekken en hoewel wij vooraf hadden verwacht dat door de lengte van de wagen bepaalde bochten een probleem zouden worden, viel dit gelukkig 100% mee. De Stekkenberg naar beneden is ieder jaar weer geweldigs om mee te maken. Dit jaar stond ons onder aan de Stekkenberg zelf nog een aangename verassing te wachten; snackbar Hans had er voor gezorgd dat wij tijdens de optocht werden voorzien van kroketten en frikadellen. Uiteraard waren deze meer dan welkom en we hebben er dan ook allemaal van genoten (Hans nogmaals bedankt!). Eigenlijk ging de optocht heel erg goed, totdat we er achter kwamen dat de ophaalbrug niet meer functioneerde. Gelukkig niets ergs, maar het bleek niet meer te repareren. Voor dat we er erg in hadden waren we al bij de Hoeve, daar moesten we een hele tijd wachten tot de prijsuitreiking zou gaan beginnen. De wagen werd door Daan en Stijn weggebracht naar de loods en ondertussen keek de rest, onder het genot van menig flesje bier en fles apfelkorn, gezellig naar de optocht. Na de optocht afgekeken te hebben gingen we met z’n alle de Hoeve in om ons startnummer in te leveren. In afwachting van de prijsuitreiking kreeg het alcoholmisbruik van buiten, binnen in de Hoeve een vervolg. Menig lid werd dit, naar het achteraf bleek, fataal (of niet Sok?) en ging lelijk onderuit (of niet Stef?). Vol spanning wachten we de prijsuitreiking af en toen de prijsuitreiking van de praalwagens begon, werden wij als eerste genoemd: we hadden de 11e prijs in de optocht van het Keulen van Gelderland!!! Daar moest nog maar eens een pilsje op gedronken worden. Moe maar voldaan van de eerste tocht werd er koers gezet richting huize Verbeet, waar de ouders van Jeroen ons voorzagen van een overheerlijke maaltijd. Na deze maaltijd en voor bepaalde personen een lekker dutje, vertrokken we vol goede moed naar de Linde.

………..

Optocht 2: Rosenmoandag optocht in Beek.

De dag van Beek begon voor iedereen gelukkig twee uurtjes later dan de vorig dag. Om 12.00 uur weer verzamelen bij de loods van v. Kesteren. Daarna zouden we meteen vertrekken naar Beek, maar omdat deze keer weer niet iedereen op tijd was (Sok had duidelijk teveel gepruifd), vertrokken met enige vertraging gevolgd door enkele andere groepen alsnog naar Beek. Daar waar we in Groesbeek nog met elkaar afgesproken hadden om het tijdens de optocht enigszins rustig aan te doen, ging in Beek iedereen compleet uit z’n dak. Vooral de spuitflesjes (de Linde nog bedankt) waren een groot succes bij zowel het publiek als bij onszelf. Dankzij de drank was het slechte weer van die dag nog redelijk te verdragen. Op het einde van de optocht toen iedereen helemaal doorweekt en (bezopen) was, vond de prijsuitreiking plaats. Ook nu ging er weer een groepje (Daan, Mark en Bert) de wagen terug brengen en bleef de rest voor de prijsuitreiking. Om van het eindpunt van de optocht naar de plaats van uitreiking te komen, werd er een beroep gedaan op het Beekse openbaar vervoer. De buschauffeur was zelfs zo vriendelijk om ons voor niks mee te nemen (iedereen had vanzelfsprekend zijn OV-studentenkaart bij…). Bij de prijsuitreiking vielen we wederom in de prijzen. Deze keer was het zelfs een gedeelte 3e prijs! Na de prijsuitreiking gingen we met z’n alle bij v.d. Brink chinees eten, sommigen hadden meer zin in erwtensoep en gingen naar de tent in het dorp om daar te eten. Uiteindelijk kwamen we hier ook weer met z’n alle samen om de avond te beginnen, maar om later toch weer allemaal bij de Linde uit te komen.

………..

Optocht 3: De optocht van de Breedeweg.

De laatste dag van de carnaval begon rond 14.00 uur en de laatste dag was wonder boven wonder iedereen zowaar op tijd aanwezig, zodat we direct naar de Breedeweg konden vertrekken. Over de optocht in de Breedeweg kunnen we vrij kort zijn; iedereen van ons liep op of rond de wagen als een zombie en pas na een uurtje begonnen de eerste wakker te worden. De stemming was er echter niet minder om en we hebben een heel gezellige optocht gelopen. De meeste van ons konden even geen alcohol meer zien en alleen al bij de gedachte moest menigeen spijen. Ondanks dat toch een geslaagde optocht. Na de optocht weer na de prijsuitreiking in de altijd gezellige zaal “de Sleutel”. Na de prijsuitreiking met taxi Peerenboom zo snel mogelijk naar de boerenbruiloft in de tent. Hier waren de stemming en sfeer gelukkig veel en veel beter waardoor iedereen snel weer een beetje wakker werd. Uiteraard vloeide de alcohol ook hier rijkelijk en uiteraard wisten wij er niet vanaf te blijven. Na een geslaagde middag gingen we daarna eten bij Bert thuis. Toen we daar aankwamen was het eten al klaar en konden we direct aanschuiven aan wederom een overheerlijke maaltijd. Na deze goede ondergrond (toch Daan?) gingen we voor de verandering maar weer naar de Linde. Het was de laatste avond/nacht van de carnaval 2002 en voor sommige eindigde deze pas om 06.00 uur de volgende morgen. De carnaval zit er al weer op en weer was het er één om nooit te vergeten.

………..

Wij bedanken alle ouders en “fans” voor de goede zorg en voor:
– het eten koken (zowel voor als tijdens de carnaval),
– het maken van de kleding van Ridder Thé,
– het aankleden van Ridder Thé (gelukkig hadden jullie geen hoogtevrees),
– het nieten van alle 1920 Ridder Thee zakjes,
– het maken van de foto’s,
– de sponsoring van menig kratje bier, spuitflesjes of fles apfelkorn,
– het verzamelen en aanvoeren van (il)legale bouwmaterialen,
– het wegbrengen en ophalen tot in de late uurtjes tijdens het bouwen,
– het uitlenen van de spiksplinter nieuwe “New Holland” tractor,
– het bakken van friet (zowel voor als tijdens de carnaval),
– het leveren van muziekinstallatie en muziek,
– het mogen stallen van de wagen in de loods,
– de financiële steun van de €3,40-leden (wie volgt?),
– alles en iedereen die we nu nog vergeten zijn